Wady wzroku - jakie są ich najczęstsze przyczyny?

Wady wzroku mogą mieć uwarunkowania genetyczne bądź występować, jako naturalny efekt starzenia się organizmu, tak jak starczowzroczność. Zaburzenia widzenia pojawiają się również kiedy układ optyczny oka jest zbyt słaby bądź za mocny w stosunku do gałki ocznej (np. daleko- i krótkowzroczność, astygmatyzm) lub na skutek długotrwałej pracy przed komputerem czy działania czynników środowiskowych.

Astygmatyzm - przyczyny

Astygmatyzm, czyli niezborność, to wada wzroku, której główną przyczyną są uwarunkowania genetyczne, a w niektórych przypadkach także: urazy mechaniczne oka czy anatomiczne wady narządu wzroku, jak: stożek rogówki. Astygmatycy nie widzą tak samo ostro linii prostych i poziomych oraz mają problemy w orientacji przestrzennej, ponieważ obraz widziany zarówno z bliska, jak i z daleka, zamazuje się. Niezależnie od przyczyny, astygmatyzm znacznie obniża komfort codziennego życia i nieleczony może prowadzić do różnorodnych schorzeń oczu oraz nieprzyjemnych dolegliwości bólowych.

Dalekowzroczność i krótkowzroczność - przyczyny

Daleko- i krótkowzroczność (inaczej miopia) to wady refrakcji oczu, w których układ optyczny nie jest w stanie prawidłowo ogniskować promieni świetlnych dostających się do narządu wzroku. Przyczyną dalekowzroczności jest, np. zbyt krótka gałka oczna, w efekcie czego u dalekowidzów obraz widziany powstaje za siatkówką, zamiast na siatkówce, jak w przypadku zdrowego oka. Krótkowzroczność z kolei pojawia się, gdy gałka oczna jest za długa, dlatego światło ogniskuje się przed siatkówką, powodując niewyraźne widzenia. Przyczyny miopii to również: długotrwała praca przed komputerem, czy ekranem innych urządzeń mobilnych, uwarunkowania genetyczne, czynniki środowiskowe (osoby, które mało czasu spędzają na świeżym powietrzu mają większe predyspozycje do wystąpienia u nich krótkowzroczności), choroby oczodołu, np. boczny uciska na oczną gałkę.

Starczowzroczność - przyczyny

Starczowzroczność, inaczej prezbiopia, to proces, który występuje w wyniku naturalnego starzenia się organizmu, zwykle około 40-45 roku życia. Z biegiem lat dochodzi do stopniowej utraty akomodacji oka, co uniemożliwia wyraźne widzenie przedmiotów z bliskiej odległości. Starczowzroczność to proces nieodwracalny, który wcześniej czy później pojawi się u każdego człowieka, jednak może go znacznie przyspieszyć, np. długotrwała praca przed ekranem komputera, nadużywanie alkoholu, cukrzyca czy stosowanie leków antydepresyjnych.

Materiał zewnętrzny